Arystotelesa człowiek wolny

Z Retoryki Arystotelesa w przekładzie Henryka Podbielskiego (wyróżnienia moje):

Piękne są też czyny, zasługujące na pamięć, i to tym piękniejsze, im bardziej na nią zasługują. I te, które trwają dłużej od naszego życia (i którym towarzyszy sława) oraz te, które są wyjątkowe i których nie dokonał nikt inny prócz nas - są piękniejsze, bo pamięć o nich trwa dłużej. A również te dobra, które nie przynoszą korzyści, ponieważ bardziej odpowiadają człowiekowi wolnemu. Piękne jest również to, co jest indywidualną cechą poszczególnych narodów, i to, co jest symbolem rzeczy przez nie szanowanych. Piękną rzeczą jest np. noszenie długich włosów u Lacedemończyków, ponieważ są symbolem człowieka wolnego; niełatwo byłoby istotnie wykonywać niewolniczą pracę nosząc długie włosy. I podobnie piękną rzeczą jest nie zajmować się żadną pracą fizyczną, bo nie jest cechą człowieka wolnego życie zależne od innych.

(Księga I. Wymowa popisowa)

Valid XHTML 1.0 Strict